طبق برنامه

     چه فایده داره که صرفا به دردهات فکر کنی و از اون ها بگی و بنویسی و شاعر بشی. باید یاد بگیری که علت حقیقی رنجوری هات رو پیدا کنی و به درمانش بیاندیشی و اون رو هم پیدا کنی و در راهش با تمااااااام توان تلاش کنی.

     الان باید طبق برنامه پیش برم. ارزش نیازهای حقیقیم رو همواره و واقعا به یاد داشته باشم.  نباید توی خیالات قشنگ بخزم. که اگر تا پایان بهار که چیزی هم بهش نمونده، آنچه باید رو تمام و کمال یاد نگیرم و نتونم از اینجا برم، دستهام و زندگیم از ارزش هایی که در خیال داشتم خالی می مونه.